Saltar para o conteúdo

Salmo 113

In éxitu Israël de Ægýpto, * domus Jacob de pópulo bárbaro:

Quando Israel saiu do Egipto, * e a casa de Jacob de um povo bárbaro:

Facta est Judǽa sanctificátio ejus, * Israël potéstas ejus.

Judá foi feito seu santuário, * e Israel o seu domínio.

Mare vidit, et fugit: * Jordánis convérsus est retrórsum.

O mar viu e fugiu: * o Jordão voltou atrás.

Montes exsultavérunt ut aríetes, * et colles sicut agni óvium.

Os montes saltaram como carneiros, * e as colinas como cordeiros do rebanho.

Quid est tibi, mare, quod fugísti: * et tu, Jordánis, quia convérsus es retrórsum?

Que tiveste tu, ó mar, para fugir: * e tu, Jordão, para retroceder?

Montes, exsultástis sicut aríetes, * et colles, sicut agni óvium.

Ó montes, porque saltastes como carneiros, * e vós, colinas, como cordeiros?

A fácie Dómini mota est terra, * a fácie Dei Jacob.

Comoveu-se a terra na presença do Senhor, * perante o Deus de Jacob.

Qui convértit petram in stagna aquárum, * et rupem in fontes aquárum.

Que converteu as pedras em tanques de águas, * e a rocha em fontes de águas.

Non nobis, Dómine, non nobis: * sed nómini tuo da glóriam.

Não a nós, ó Senhor, não a nós: * mas ao vosso nome dai glória.

Super misericórdia tua, et veritáte tua: * nequándo dicant gentes: Ubi est Deus eórum?

Pela vossa misericórdia e a vossa verdade: * para que nunca digam as gentes: o seu Deus onde está?

Deus autem noster in cælo: * ómnia quæcúmque vóluit, fecit.

Nosso Deus está no céu: * tudo quanto quis, Ele o fez.

Simulácra géntium argéntum, et aurum, * ópera mánuum hóminum.

Os ídolos das gentes são prata e ouro, * obras das mãos dos homens.

Os habent, et non loquéntur: * óculos habent, et non vidébunt.

Têm boca e não falam: * têm olhos e não vêem.

Aures habent, et non áudient: * nares habent, et non odorábunt.

Têm ouvidos e não ouvem: * têm narizes e não cheiram.

Manus habent, et non palpábunt: pedes habent, et non ambulábunt: * non clamábunt in gútture suo.

Têm mãos e não apalpam: têm pés e não andam: * não clamam com sua garganta.

Símiles illis fiant qui fáciunt ea: * et omnes qui confídunt in eis.

Sejam semelhantes a eles os que os fazem: * e todos os que confiam neles.

Domus Israël sperávit in Dómino: * adjútor eórum et protéctor eórum est,

A casa de Israel esperou no Senhor: * Ele é o seu amparo e o seu protector.

Domus Aaron sperávit in Dómino: * adjútor eórum et protéctor eórum est,

A casa de Arão esperou no Senhor: * Ele é o seu amparo e o seu protector.

Qui timent Dóminum, speravérunt in Dómino: * adjútor eórum et protéctor eórum est.

Os que temem o Senhor, esperarão no Senhor: * Ele é o seu amparo e o seu protector.

Dóminus memor fuit nostri: * et benedíxit nobis:

O Senhor lembrou-se de nós: * e abençoou-nos:

Benedíxit dómui Israël: * benedíxit dómui Aaron.

Abençoou a casa de Israel: * abençoou a casa de Arão.

Benedíxit ómnibus, qui timent Dóminum, * pusíllis cum majóribus.

Abençoou todos os que temem o Senhor, * os pequenos e os grandes.

Adíciat Dóminus super vos: * super vos, et super fílios vestros.

Aumente o Senhor sobre vós: * sobre vós e sobre vossos filhos.

Benedícti vos a Dómino, * qui fecit cælum, et terram.

Sede benditos do Senhor, * que fez o céu e a terra.

Cælum cæli Dómino: * terram autem dedit fíliis hóminum.

O mais alto dos céus é para o Senhor: * mas a terra deu-a aos filhos dos homens.

Non mórtui laudábunt te, Dómine: * neque omnes, qui descéndunt in inférnum.

Os mortos, ó Senhor, Vos não louvarão: * nem nenhum dos que descem ao inferno.

Sed nos qui vívimus, benedícimus Dómino, * ex hoc nunc et usque in sǽculum.

Mas nós, que vivemos, nós bendizemos o Senhor, * desde agora e por todos os séculos.