Saltar para o conteúdo

Salmo 4

Cum invocárem exaudívit me Deus justítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.

Quando O invoquei, me ouviu o Deus da minha justiça: * na tribulação me dilatastes.

Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.

Tende compaixão de mim, * e escutai a minha oração.

Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * Ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?

Filhos dos homens, até quando duros de coração sereis? * Porque amais a vaidade e mentiras buscais?

Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.

Sabei, pois, que o Senhor fez maravilhoso o seu santo: * o Senhor escutar-me-á, quando a Ele clamar.

Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.

Irai-vos e não pequeis: * do que dizeis nos vossos corações, nos vossos leitos arrependei-vos.

Sacrificáte sacrifícium justítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: quis osténdit nobis bona?

Oferecei sacrifícios de justiça e esperai no Senhor. * Muitos dizem: quem nos mostrará o bem?

Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.

Gravada está sobre nós a luz de vossa face, ó Senhor: * no meu coração infundistes alegria.

A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.

Pelo fruto do seu trigo, vinho e azeite * se multiplicam.

In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;

Em paz dormirei * e tranquilo descansarei;

Quóniam Tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.

Porque Vós, ó Senhor, de forma singular * na esperança me firmastes.