Saltar para o conteúdo

Salmo 93

Deus ultiónum Dóminus: * Deus ultiónum líbere egit.

Deus da vingança é o Senhor: * agiu o Deus da vingança livremente.

Exaltáre, qui júdicas terram: * redde retributiónem supérbis.

Exaltai-Vos Vós que julgais a terra: * dai aos soberbos o que merecem.

Úsquequo peccatóres, Dómine, * úsquequo peccatóres gloriabúntur:

Até quando é que os pecadores, ó Senhor, * até quando é que os pecadores triunfarão:

Effabúntur, et loquéntur iniquitátem: * loquéntur omnes, qui operántur injustítiam?

Pronunciarão e falarão iniquidade: * e levantarão a voz todos os que praticam a injustiça?

Pópulum tuum, Dómine, humiliavérunt: * et hereditátem tuam vexavérunt.

Humilharam, ó Senhor, o vosso povo: * e oprimiram a vossa herança.

Víduam, et ádvenam interfecérunt: * et pupíllos occidérunt.

Mataram a viúva e o estrangeiro: * e tiraram a vida aos órfãos.

Et dixérunt: non vidébit Dóminus, * nec intélleget Deus Jacob.

Disseram: não verá o Senhor, * nem saberá o Deus de Jacob.

Intellégite, insipiéntes in pópulo: * et stulti, aliquándo sápite.

Reflecti, ó insensatos do povo: * e, ó ignorantes, sede finalmente prudentes.

Qui plantávit aurem, non áudiet? * Aut qui finxit óculum, non consíderat?

Porventura Aquele que criou o ouvido, não ouvirá? * Ou O que formou os olhos, não verá?

Qui córripit gentes, non árguet: * qui docet hóminem sciéntiam?

O que castiga as gentes, não repreenderá: * Ele que ensina ao homem a ciência?

Dóminus scit cogitatiónes hóminum, * quóniam vanæ sunt.

O Senhor conhece os pensamentos dos homens, * que são vãos.

Beátus homo, quem Tu erudíeris, Dómine: * et de lege tua docúeris eum,

Bem-aventurado o homem a quem Vós instruirdes, ó Senhor: * e amestrardes na vossa lei,

Ut mítiges ei a diébus malis: * donec fodiátur peccatóri fóvea.

A fim de lhe suavizar os dias maus: * até que se abra a cova para o pecador.

Quia non repéllet Dóminus plebem suam: * et hereditátem suam non derelínquet.

Pois o Senhor não repelirá o seu povo: * nem abandonará a sua herança.

Quoadúsque justítia convertátur in judícium: * et qui juxta illam omnes qui recto sunt corde.

Até que a justiça faça brilhar o seu julgamento: * e estejam perto dela todos os que são rectos de coração.

Quis consúrget mihi advérsus malignántes? * Aut quis stabit mecum advérsus operántes iniquitátem?

Quem contra os maus se levantará por mim? * Ou quem contra os que praticam a iniquidade estará comigo?

Nisi quia Dóminus adjúvit me: * paulo minus habitásset in inférno ánima mea.

Se o Senhor me não tivesse socorrido: * por pouco que seria o inferno a minha morada.

Si dicébam: motus est pes meus: * misericórdia tua, Dómine, adjuvábat me.

Se dizia: meu pé está vacilante: * a vossa misericórdia, ó Senhor, me sustentava.

Secúndum multitúdinem dolórum meórum in corde meo: * consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam.

Segundo as muitas dores que atormentaram o meu coração: * as vossas consolações alegraram a minha alma.

Numquid adhǽret tibi sedes iniquitátis: * qui fingis labórem in præcépto?

É porventura a cadeira da iniquidade vossa aliada: * que inventa penosos mandamentos?

Captábunt in ánimam justi: * et sánguinem innocéntem condemnábunt.

A alma do justo perseguirão: * e condenarão o sangue inocente.

Et factus est mihi Dóminus in refúgium: * et Deus meus in adjutórium spei meæ.

O Senhor é o meu refúgio: * e o meu Deus, o apoio da minha esperança.

Et reddet illis iniquitátem ipsórum: et in malítia eórum dispérdet eos: * dispérdet illos Dóminus, Deus noster.

Fará cair sobre eles a sua iniquidade e na sua malícia os destruirá: * destruí-los-á o Senhor nosso Deus.