Saltar para o conteúdo

Salmo 122

Ad Te levávi óculos meos, * qui hábitas in cælis.

Levantei os meus olhos para Vós, * que habitais nos céus.

Ecce, sicut óculi servórum * in mánibus dominórum suórum,

Eis que, assim como os olhos dos servos * estão nas mãos dos seus senhores,

Sicut óculi ancíllæ in mánibus dóminæ suæ: * ita óculi nostri ad Dóminum, Deum nostrum, donec misereátur nostri.

Como os olhos da serva nas mãos de sua senhora: * assim os nossos olhos estão no Senhor nosso Deus, até que tenha misericórdia de nós.

Miserére nostri, Dómine, miserére nostri: * quia multum repléti sumus despectióne:

Tende misericórdia de nós, ó Senhor, tende misericórdia de nós: * pois estamos cheios de desprezo.

Quia multum repléta est ánima nostra: * oppróbrium abundántibus, et despéctio supérbis.

Pois a nossa alma está cheiíssima: * de ser o objecto de escárnio para os ricos e de desprezo para os soberbos.