Saltar para o conteúdo

S. Estêvão, Rei e Conf., a 2 de Setembro

Oração

Concéde, quǽsumus, Ecclésiæ tuæ, omnípotens Deus: ut beátum Stéphanum Confessórem tuum, quem regnántem in terris propagatórem hábuit, propugnatórem habére mereátur gloriósum in cœlis. Per Dóminum…

Concedei à vossa Igreja, Vos imploramos, ó Deus omnipotente, que o B. Estêvão, vosso Confessor, que ela possuiu como seu propagador enquanto reinou na terra, seja agora seu defensor na glória dos céus. Por nosso Senhor…

Evangelho

Lc. 19, 12-26

Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.

Continuação do santo Evangelho segundo S. Lucas.

In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis parábolam hanc: Homo quidam nóbilis ábiit in regionem longínquam accípere sibi regnum, et revérti. Vocátis autem decem servis suis, dedit eis decem mnas, et ait ad illos: Negotiámini, dum vénio. Cives autem ejus óderant eum: et misérunt legatiónem post illum, dicéntes: Nólumus hunc regnáre super nos. Et factum est, ut redíret accépto regno: et jussit vocári servos, quibus dedit pecúniam, ut sciret, quantum quisque negotiátus esset. Venit autem primus, dicens: Dómine, mna tua decem mnas acquisívit. Et ait illi: Euge, bone serve, quia in módico fuísti fidélis, eris potestátem habens super decem civitátes. Et alter venit, dicens: Dómine, mna tua fecit quinque mnas. Et huic ait: Et tu esto super quinque civitátes. Et alter venit, dicens: Dómine, ecce mna tua, quam hábui repósitam in sudário: tímui enim te, quia homo austérus es: tollis, quod non posuísti, et metis, quod non seminásti. Dicit ei: De ore tuo te júdico, serve nequam. Sciébas, quod ego homo austérus sum, tollens, quod non pósui, et metens, quod non seminávi: et quare non dedísti pecúniam meam ad mensam, ut ego véniens cum usúris útique exegíssem illam? Et astántibus dixit: Auferte ab illo mnam et date illi, qui decem mnas habet. Et dixérunt ei: Dómine, habet decem mnas. Dico autem vobis: Quia omni habénti dábitur, et abundábit: ab eo autem, qui non habet, et, quod habet, auferétur ab eo.

Naquele tempo, Jesus disse aos seus discípulos esta parábola: «Certo homem de linhagem nobre partiu para um país longínquo, a fim de conseguir a posse desse reino e voltar depois. Chamou, pois, dez dos seus servos, deu-lhes dez moedas e disse-lhes: «Negociai com elas até eu voltar». Porém os seus concidadãos, que o odiavam, enviaram uma embaixada após ele, dizendo: «Não queremos que este homem seja nosso rei”. Ora aconteceu que, quando regressou, revestido da realeza, mandou chamar os servos, a quem havia dado o dinheiro, para saber como haviam negociado. Veio o primeiro e disse-lhe: «Vossa moeda, senhor, rendeu dez moedas». Respondeu-lhe o senhor: «Está bem, servo bom; visto que foste fiel em pouca coisa, recebe o governo de dez cidades». Veio o segundo e disse-lhe: «Vossa moeda, senhor, rendeu cinco moedas». Respondeu-lhe o senhor: «Tu governarás cinco cidades». Veio também o terceiro e disse: «Eis a vossa moeda, senhor, que eu guardei em um pano; pois tive medo de vós, que sois homem austero: tirais o que não depositais e recolheis o que não semeais». Respondeu-lhe o senhor: «Eu te julgarei com tuas próprias palavras, ó servo mau. Tu sabes que sou homem severo, tirando o que não depositei e colhendo o que não semeei; porque, então, não depositaste o meu dinheiro em um banco, para que, quando regressasse, o recolhesse com os juros?». Depois, continuou o senhor, dirigindo-se aos presentes: «Tirai-lhe a moeda e dai-a ao que tem dez». E eles disseram-lhe: «Ele já tem dez moedas». «Eu vos digo, retorquiu o Senhor, dar-se-á àquele que tem, e ficará na abundância; mas àquele que nada tem tirar-se-lhe-á até o que tiver».

Secreta

Réspice, quas offérimus, hóstias, omnípotens Deus: et præsta; ut, qui passiónis Dominicae mystéria celebrámus, imitémur quod ágimus. Per eúndem Dóminum…

Ó Deus omnipotente, dignai-Vos olhar para estas hóstias, que Vos oferecemos, e permiti que, celebrando nós os mystérios da Paixão do Senhor, imitemos o que Vos apresentamos. Por nosso Senhor…

Postcomúnio

Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut beáti Stephani Confessóris tui fidem cóngrua devotióne sectémur; qui, pro ejúsdem fídei dilatatióne, de terréno regno ad cœléstis regni glóriam méruit perveníre. Per Dóminum nostrum…

Concedei-nos, Vos rogamos, ó Deus omnipotente, a graça de imitarmos com a devida devoção os exemplos de fé do B. Estêvão, vosso Confessor, o qual pela propagação desta mesma fé mereceu transitar da realeza terrestre para a glória do reino celestial. Por nosso Senhor…